زبان‌شناسی اجتماعی
یوسف آرام؛ مرضیه کوثری فرد
چکیده
امکانات تکریمی صورتهای زبانی خاص هستند که برای ابراز ادب به مصداقهای اسمی یا مخاطبان رمزگذاری شدهاند. بررسی انواع امکانات تکریمی در منشآت قائم‌مقام فراهانی (1386) در دورة قاجار انگیزة اصلی تدوین این پژوهش قرار گرفته است . پژوهش حاضر، توصیفی - تحلیلی و از نوع پیکره بنیاد میباشد .دادههای پژوهش مشتمل بر 2221 واژة تکریمی است ...
بیشتر
امکانات تکریمی صورتهای زبانی خاص هستند که برای ابراز ادب به مصداقهای اسمی یا مخاطبان رمزگذاری شدهاند. بررسی انواع امکانات تکریمی در منشآت قائم‌مقام فراهانی (1386) در دورة قاجار انگیزة اصلی تدوین این پژوهش قرار گرفته است . پژوهش حاضر، توصیفی - تحلیلی و از نوع پیکره بنیاد میباشد .دادههای پژوهش مشتمل بر 2221 واژة تکریمی است که از پیکرة پژوهش استخراج شدهاند. این دادهها بر اساس الگوی شیباتنی (2006) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بر اساس این چارچوب نظری، امکانات تکریمی به چهار دسته تقسیم میشوند که عبارتند از «تکریمیهایارجاعی»، «تکریمیهایمخاطب»، «زبانهای اجتنابی» و «زیباسازی». بر اساس یافتههای این پژوهش، مشخص گردید که تکریمیهای ارجاعی در پیکرة مورد نظر از بسامد بیشتری برخوردارند و تکریمیهای مخاطب که ناظر بر استفاده از ادات، پیشوند و پسوند میباشد، در پیکرة پژوهش یافت نشد. یافتههای این تحقیق نشان میدهد که علاوه بر طبقهبندی شیباتنی (2006)، تکریمیهای توصیفی و دعایی را نیز میتوان در زمرة دیگر امکانات تکریمیهای ارجاعی زبان فارسی قرار داد. همچنین، در این پژوهش مشخص گردید که موقعیت اجتماعی، قدرت و رسمیّت در استفاده از امکانات تکریمی در دورة قاجار تأثیرگذار بودهاند.
یوسف آرام؛ مهرداد مشکین فام
دوره 1، شماره 3 ، تیر 1397، ، صفحه 9-21
چکیده
گفتماننماها عناصری زبانی هستند که روابط بین واحدهای کلام را برقرار می‌کنند. بهعبارتی، این عناصر زبانی در گفتمان پیوستگی بهوجود میآورند و اجازۀ انحراف از مسیر را به گفتمان نمیدهند. گفتماننماها نقشهای متفاوتی در زبان ایفا می‌کنند و، از همین رو، تا به حال طبق الگوهای مختلف و در رویکردها و حوزههای متفاوتی ...
بیشتر
گفتماننماها عناصری زبانی هستند که روابط بین واحدهای کلام را برقرار می‌کنند. بهعبارتی، این عناصر زبانی در گفتمان پیوستگی بهوجود میآورند و اجازۀ انحراف از مسیر را به گفتمان نمیدهند. گفتماننماها نقشهای متفاوتی در زبان ایفا می‌کنند و، از همین رو، تا به حال طبق الگوهای مختلف و در رویکردها و حوزههای متفاوتی مطالعه شدهاند. در این پژوهش، براساس الگوی برینتون (1996) که الگویی دو لایهای است، نقشهای متفاوت گفتماننمای «خُب»، که بر اساس این پژوهش بیشترین کاربرد را در زبان فارسی دارد، از منظر نقشگرایی و کاربردشناسی زبان بررسی و تحلیل شده است. این پژوهش ازنوع پیکرهبنیاد است و دادههای آن از فیلمهای تلویزیونی «پنج تا پنج»، «یه بلیط شانس» و «عمو جان هیتلر» (بر روی لوح فشرده) گردآوری شده است. براساس دادههای این پژوهش، بیشتر نقشهای گفتماننمای «خب» در فرانقش بینافردی یافت میشوند و بیشترین نقشی که این گفتماننما ایفا میکند، نقش واکنش است.
