ORIGINAL_ARTICLE
بررسی نشانگرهای بازخورد زبانی رواندرمانگران در گفتمانِ درمانی بیماران دارای اختلال اضطراب تعمیمیافته با رویکرد درمانی شناختی- رفتاری
گفتمانِ درمانی نوع ویژهای از گفتمان سازمانی است که در حین رواندرمانی بیماران توسط رواندرمانگران بهکار گرفته میشود و بررسی این پدیده در پژوهشهای جامعهشناسی زبان از اهمیت بسیاری برخوردار است. یکی از راهبردهای مهم ارتباطی در مکالمات رواندرمانی، بهکارگیری نشانگرهای بازخورد است. هدف از انجام پژوهش حاضر، توصیف انواع نشانگرهای بازخورد تولیدشده توسط رواندرمانگران زن و مرد در جلسات رواندرمانی بیماران دارای اختلال اضطراب تعمیمیافته است. روش به کار رفته در این پژوهش، براساس منطق پژوهشهای کمی و کیفی و در چارچوب روششناسی تحلیل مکالمه میباشد. گردآوری دادهها از طریق ضبط صدا و تصویر جلسات رواندرمانی انجام گرفته است. پیکرۀ زبانی مورد استفاده شامل 1333 نشانه بوده است که از مجموع 630 دقیقه مکالمات جلسات رواندرمانی بهدست آمده است. مهمترین نتایج حاصل از این پژوهش عبارتند از: تعداد بازخوردهای زبانی تولیدشده توسط رواندرمانگران مرد بیشتر از رواندرمانگران زن بوده است. رواندرمانگران زن بیشتر از بازخوردهای واژگانی و رواندرمانگران مرد بیشتر از بازخوردهای غیرواژگانی استفاده کردهاند. نقطۀ مرکزی تولید بازخوردها، در پایان جملات، پایان پارهگفتارها با آهنگ افتان و پس از مکث میباشد. در این پژوهش، «درک و پیگیری اظهارات مراجعان» به عنوان معنای کانونی و اصلی بازخوردها میباشد.
https://sociolinguistics.journals.pnu.ac.ir/article_6910_f22fc8f5f14e4f9db511b7c26dac7834.pdf
2020-12-21
22
11
10.30473/il.2020.49849.1324
زبانشناسی اجتماعی
گفتمان درمانی
اضطراب
نشانگرهای بازخورد
ویژگیهای واژگانی
نقشهای معنایی
فرشته
محمدپور
mohammadpoor7@gmail.com
1
دانشجوی دکتری زبانشناسی بخش زبانهای خارجی و زبانشناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شیراز
AUTHOR
جلال
رحیمیان
jrahimian@rose.shirazu.ac.ir
2
ستاد بخش زبانهای خارجی و زبانشناسی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شیراز
LEAD_AUTHOR
محمدرضا
تقوی
mtaghavi@rose.shirazu.ac.ir
3
استاد بخش زبانهای خارجی و زبانشناسی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شیراز
AUTHOR
رحمان
صحراگرد
rsahragard@rose.shirazu.ac.ir
4
استاد بخش زبانهای خارجی و زبانشناسی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شیراز
AUTHOR
آزادمنش، مهناز (1390). بررسی صوری و کاربردشناختی نشانههای بازخوردی در مکالمات زبان فارسی، پایاننامه جهت اخذ درجۀ کارشناسی ارشد، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد.
1
آزادمنش، مهناز و شهلا شریفی (1390). «بررسی مقایسهای نشانههای بازخوردی در مکالمات تلفنی زبان فارسی و انگلیسی»، فصلنامۀ پژوهش زبان و ادبیات فارسی، شمارۀ 23، صص 21-35.
2
گلدنبرگ، هربرت و گلدنبرگ، آیرین (1396). مروری بر خانواده درمانی، مترجم: مهرداد فیروزبخت، مؤسسۀ خدمات فرهنگی رسا، تهران.
3
Bavelas, I. B.; Coates, L. & Johnson, T. (2000). Listeners as co-narrators. Journal of Personality and Social Psychology. 79(6), 941-952.
4
Brown, G., & Yule, G. (1983). Discourse analysis. Cambridge: Cambridge University Press.
5
Depraetere, I., & Salkie, R. (2017). Semantics and pragmatics: Drawing a line, Switzerland: Springer.
6
Duncan, S., & Fiske, D. (1997). Face to face interaction: Research, method and theory. Hillsdale: Lawrence Erlbaum.
7
Fernandez, E. M., & Cairns, H. S. (2018). The handbook of Psycholinguistics. USA: Wiley Blackwell.
8
Gardner, R. (2001). When listener talk: Response tokens and listener stance. Amsterdam: John Benjamins.
9
Hopper, R. (1992). Telephone conversation, Bloomington. India: University of Indiana Press.
10
Kessler, R. C., Herringa, S., Lakoma, M. D., Perukhova, M., Rupp, A. E., Schoenbaum, M., Wang, P. S. & Zaslavsty, A. M. (2008). Individual and societal effects of mental disorders on earnings in United States: Results from the national comorbidity survey replication. American Journal of Psychiatry, 165, 703-711.
11
Kim, S. (2009). Pause fillers and back channels in Japanese and Korean discourse, Proceeding (NFLRC), 47, 30-37.
12
Kita, S. & Ide, S. (2007). Nodding, Aizuchi, and final particle in Japanese conversation: How conversation reflects the ideology of communication and social relationships. Journal of Pragmatics. 39, 1242 – 1254.
13
Li, H. Z. (2010). Back channel responses and enjoyment of the conversation: The more does not necessarily mean the better, International Journal of Psychological Studies, 2(1), 25-35.
14
Malyuga, E. N., & Orlova, S. N. (2018). Linguistic pragmatics of intercultural professional and business communication, Switzerland: Springer.
15
McCarthy, M. (2003). Talking back: Small interactional response tokens in everyday conversations, Research on Language in Social Interaction, 36 (1), 33-63.
16
Patterson, J.; Williams, L.; Edwards, T. M.; Chamow, L. & Grauf-Grounds, C. (2018). Essential skills in family therapy, New York: The Guilford press.
17
Smoliak, O., & Strong, T. (2018). The language of mental health: Therapy as discourse, Macmillan: Palgrave.
18
Stainer, E. T. (2005). Male and female back channel strategies in face to face conversation, Uppsala: Uppsala University.
19
Ward, N., & Tsukahara, W. (2000). Prosodic features which cue backchannel responses in English and Japanese. Journal of Pragmatics. 32, 1177-1207.
20
Wardhaugh, R. (2010). An introduction to sociolinguistics, sixth edition, United States: Wiley-Blackwell Publication.
21
Weiste, E., & Peräkylä, A. (2015). Therapeutic discourse. In K Trac (Ed.). The International encyclopedia of language and social interaction, United States: Wiley Blackwell.
22
Yngve, V. (1970). On getting a word in edgewise. papers from the 6th regional meeting of Chicago Linguistics Society (p.p. 568-578).
23
Yule, G. (1985). The study of language. New York: Cambridge University Press.
24
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی دیدگاه جنسیّتگرایی در فیلمهای دو فیلمساز ایرانی تهمینه میلانی و اصغر فرهادی از دیدگاه نشانهشناسی اجتماعی
در این پژوهش، با تکیه بر نظریۀ نشانهشناسی اجتماعی ونلیوون، تعدادی از فیلمهای دو فیلمساز ایرانی را بهعنوان بخشی از پیکرۀ زبانی بررسی کردیم. از رهگذر کاوش نشانهشناختی زبان، در صدد پاسخ به این پرسش هستیم که نشانههای مشترک و متفاوت تفکر جنسیّتگرایی در متون سینمایی ایران کدامند و چگونه این نشانهها توانسته است بر محوریّت جنسیّتگرایی و اجتماعی جامعۀ ایران دلالت کند. پژوهش حاضر با روش توصیفی– تحلیلی انجام شده و از نوع پژوهشهای کمّی و کیفی است. نمونهگیری هدفمند بوده و موضوع وجهیّت را در فیلم مورد نظر قرار داده است. یافتههای تحقیق نشان میدهد از تعداد وجهیّتهای بهکاررفته توسط بازیگران زن و مرد در فیلمهای کارگردان زن ایرانی، عکس نتایج مورد انتظار الگوی ونلیوون حاصل شده است و تفکر غالب، دیدگاه فمینیستی و زنسالارانۀ مدنظر فیلمساز بوده است. تحقیقی مشابه بر فیلمهای کارگردان مرد ایرانی نیز انجام شد و نتایج بهدستآمده نشان داد وجهیّتهای استفاده شده توسط شخصیّتهای زن و مرد داستان کاملاٌ مطابق با الگوی ونلیوون است، و نگاه غالب یا حاکم بین دو جنسیّت مشاهده نشده و شخصیّتهای زن و مرد داستان فیلم از وجهیّتهای مورد انتظار الگوی بهکاررفته، بهطور طبیعی استفاده کردهاند.
https://sociolinguistics.journals.pnu.ac.ir/article_6875_955034574874b99eb896b438017edd06.pdf
2020-12-21
23
39
10.30473/il.2020.45866.1258
نشانهشناسی
جنسیّتگرایی
وجهیّت
فیلم سینمایی
تهمینه میلانی
اصغر فرهادی
زبانشناسی اجتماعی
فاطمه
جمشیدی
fatima92874@yahoo.com
1
دکتری زبانشناسی، پژوهشگر دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
زهرا
ابوالحسنی چیمه
zabolhassani@hotmail.com
2
دانشیار زبانشناسی، پژوهشکده تحقیق و توسعۀ سمت
AUTHOR
آقابابایی، احسان و زهرانی، داوود (1394). بازنمایی جنسیّت در پوستر فیلمهای پرفروش پنجاه سال اخیر سینمای ایران. زن در فرهنگ و هنر، دورة 7، شمارة 3، 312-295.
1
بشیریه، حسین (1385). جامعهشناسی سیاسی. تهران: نشر نی.
2
چندلر، دانیل (1394). مبانی نشانهشناسی، ترجمۀ مهدی پارسا، تهران: سورۀ مهر.
3
حسنپور اسلانی، محسن (1391). مردانگی در قاب؛ نشانهشناسیِ اجتماعی مردانگی در عکاسی مطبوعاتی ایران دهههای 50 و 60 خورشیدی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی، دانشگاه علم و فرهنگ.
4
حسینی، مریم؛ ساسانی، فرهاد و نظردنیوی، سارا (1395). تحلیل نشانهشناسی اجتماعی فیلمنامه آژانس شیشهای. زبانپژوهی، سال 6، شمارۀ 18، 84-61.
5
دادگران، سیّدمحمّد و جلیلیان، شهین (1390). بررسی جایگاه اجتماعی زن در آثار فیلمسازان زن و مرد (کافه ترانزیت و زیر پوست شهر)، مطالعات رسانهای، سال6، شمارۀ 13، 84-59.
6
ساسانی، فرهاد (1389). معناکاوی: به سوی نشانهشناسی اجتماعی. تهران: علم.
7
رضایی، طاهره و سجودی، فرزان (1394). بازنمایی جنسیّت در متون دیداری کتابهای آموزش زبان انگلیسی به غیرانگلیسیزبانان از منظر نشانهشناسی اجتماعی تصویر؛ مطالعۀ موردی: American English File (2), Four Corners(2) & Interchange (2)، جستارهای زبانی، دورۀ 6، شمارۀ 3 (پیاپی24)، 140-115.
8
سجودی، فرزان (1390). نشانهشناسی کاربردی، چاپ دوّم، تهران: علم.
9
سوسور، فردینان (1380). مبانی ساختگرایی در زبانشناسی، ساختگرایی، پساساختگرایی و مطالعات ادبی، ترجمه کوروش صفوی، به کوشش فرزان سجودی، تهران: حوزه هنری.
10
فرامرزی، محسن (1390). مقایسۀ تطبیقی با رویکرد نشانهشناسی آگهیهای بازرگانی تلویزیون ایران و شبکههای ماهوارهای. مطالعات رسانهای، سال 6، شمارۀ 12، 118-93.
11
فرکلاف، نورمن (1379). تحلیل انتقادی گفتمان. ترجمۀ فاطمه شایستهپیران و همکاران، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها.
12
متز، کریستین (1392). دربارۀ مفهوم زبان سینما. ترجمۀ علاءالدین طباطبایی، چاپ چهارم، تهران: هرمس.
13
نیکولز، بیل (1392). ساختگرایی، نشانهشناسی سینما. ترجمۀ علاءالدین طباطبایی، چاپ چهارم. تهران: هرمس.
14
ونلیوون، تئو (1395). آشنایی با نشانهشناسی اجتماعی. ترجمۀ محسن نوبخت، تهران: انتشارات علمی.
15
Ottoh-Agede, B.S & Eyo, A.E. (2014). Gender semiotics and the 21st century feminist utopia: Implications on national security and socio-cultural development. Theory and Practice in Language Studies, 4(1), 15-23.
16
Gao, H. (2013). Reflection on feminism in Jane Eyre. Theory and Practice in Language Studies, 3(6), 926-931.
17
Hodge, R. & Kress, G. (1988). Social semiotics. Cambridge: Polity Press.
18
Halliday, M.A.K. (1978). Language as a social Semiotics. London: Edward Arnold.
19
Halliday, M.A.K. (1985). An introduction to functional grammar. London: Edward Arnold.
20
Lao, K.L. (2016). Problematizing femininity in slimming advertisements. Pertanika Journal of Social Sciences & Humanities, 24(4), 1627-1650.
21
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی امکانات تکریمی در «منشآت» قائممقام فراهانی
امکانات تکریمی صورتهای زبانی خاص هستند که برای ابراز ادب به مصداقهای اسمی یا مخاطبان رمزگذاری شدهاند. بررسی انواع امکانات تکریمی در منشآت قائممقام فراهانی (1386) در دورة قاجار انگیزة اصلی تدوین این پژوهش قرار گرفته است . پژوهش حاضر، توصیفی - تحلیلی و از نوع پیکره بنیاد میباشد .دادههای پژوهش مشتمل بر 2221 واژة تکریمی است که از پیکرة پژوهش استخراج شدهاند. این دادهها بر اساس الگوی شیباتنی (2006) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بر اساس این چارچوب نظری، امکانات تکریمی به چهار دسته تقسیم میشوند که عبارتند از «تکریمیهایارجاعی»، «تکریمیهایمخاطب»، «زبانهای اجتنابی» و «زیباسازی». بر اساس یافتههای این پژوهش، مشخص گردید که تکریمیهای ارجاعی در پیکرة مورد نظر از بسامد بیشتری برخوردارند و تکریمیهای مخاطب که ناظر بر استفاده از ادات، پیشوند و پسوند میباشد، در پیکرة پژوهش یافت نشد. یافتههای این تحقیق نشان میدهد که علاوه بر طبقهبندی شیباتنی (2006)، تکریمیهای توصیفی و دعایی را نیز میتوان در زمرة دیگر امکانات تکریمیهای ارجاعی زبان فارسی قرار داد. همچنین، در این پژوهش مشخص گردید که موقعیت اجتماعی، قدرت و رسمیّت در استفاده از امکانات تکریمی در دورة قاجار تأثیرگذار بودهاند.
https://sociolinguistics.journals.pnu.ac.ir/article_7692_d3132299391666096dd2aeb441ba01b3.pdf
2020-12-21
41
52
10.30473/il.2021.54384.1390
ادب
امکانات تکریمی
امکانات تکریمی ارجاعی
امکانات تکریمی مخاطب
زبان اجتنابی
زیباسازی
منشآت قائممقام فراهانی
زبانشناسی اجتماعی
یوسف
آرام
youssefaram@gmail.com
1
استادیار، گروه زبانشناسی، دانشگاه بوعلیسینا
LEAD_AUTHOR
مرضیه
کوثری فرد
mrzkosari@gmail.com
2
دانشآموختۀ کارشناسی ارشد، گروه زبانشناسی، دانشگاه بوعلیسینا
AUTHOR
احمدخانی، محمدرضا (1393). بررسی جامعهشناختی عبارات خطاب در فارسی گفتاری محاورهای. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال پنجم، شمارة اول، 18-1.
1
ابن الرسول، سید محمدرضا و خویگانی، محمدرضا (1392). انواع "ی" زبان فارسی و دشواریهای ترجمۀ آن به عربی، فصلنامة پژوهشهای ترجمه در زبان و ادبیات عربی، سال سوم، شمارة ششم، 112-91.
2
زرین چیان، غلام رضا (1373). القاب و عناوین در ایران بعد از اسلام. مشکوة، شماره چهل و سوم، 65-55.
3
غضنفری، محمد (1387). جلوههایی از بازتاب ادب در تاریخ بیهقی. مجلة تخصصی زبان و ادبیات دانشکدة ادبیات و علوم انسانی، مشهد (علمی پژوهشی)، شمارة 162، 47-29.
4
قائم مقام فراهانی، میرزا ابوالقاسم (1280). منشآت. گردآورنده: شاهزاده معتمدالدوله حاج فرهاد میرزا، تهران: کتابفروشی علمیه اسلامیه.
5
قلی زاده، حیدر (۱۳۷۴). «ویژگیهای سبکی منشآت قائم مقام». کیهان فرهنگی، شماره 125، 15-14.
6
نغزگوی کهن، مهرداد. (1395). امکانات تکریمی ارجاعی در فارسی نو، (در مجموع مقالات زبان فارسی در گذر زمان)، تهران: کتاب بهار، چاپ اول، 67-55.
7
Beeman, W. O (1986). Language, status, and power in Iran. Bloomington: Indiana University Press.
8
Brown, P., & Levinsonn, S. C. (1987). Politeness, some universals in language usage. Cambridge: Cambridge University Press.
9
Brown, R., & Gilman, A. (1968). The pronouns of power and solidarity. In J. A. Fishman (Ed.), Readings in the sociology of language (pp. 252-275). The Hague: Mouton & Co. N.V. Publishers
10
Brown, L. (2011). Korian honorifics and politeness in second Language Learning. Amesterdam/Philadelphia: John Benjamins.
11
Bussman, H. (2006). Routledge dictionary of language and linguistics (2nd ed.) (P. Trauth, and K. Kazzazi, Trans.) New York: Routledge.
12
Keshavarz, M.H. (1988). Forms of address in post-revolutionary Iranian Persian: A sociolinguistic analysis. Language in Society, 17, 565-575.
13
Koutlaki, S. A. (2002). Offers and expressions of thanks as face enhancing acts: Tæ’arof in Persian. Journal of Pragmatics, 34, 1733-1756.
14
Lakoff, R. T. (1972). Language in context. Language, 48(4), 907-927.
15
Shibatani, M. (2006). Honorifics. In K. Brown (Ed). Encydopedia of language and linguistics, (2nd Ed.)(vol. 5). Oxford.
16
Watts, R. J. (2003). Politeness. Cambridge: Cambridge University Press.
17
Yule, G. (2000). Pragmatics. Oxford, Oxford University Press.
18
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تطبیقی داستان «نفرینزمین» آلاحمد و «دهقانان» بالزاک براساس نقد جامعهشناختی لوکاچ
جلال آلاحمد و انوره دو بالزاک دو نویسندۀ مهم و نامدار در ادبیات فارسی و فرانسه هستند که جامعۀ روزگار خود و مسائل مهم اجتماعی آن دوران را در دو اثر نفرینزمین و دهقانان به تصویر کشیدهاند. در این مقاله ساختار این دو اثر و مضمون اجتماعی آنها ازمنظرِ نقد جامعهشناختی و براساسِ تئوریهای لوکاچ بررسی شد. فرضیۀ اصلی در این مقاله متکی بر این اصل است که برای شناختِ ادبیات باید به جریانهای اجتماعی که ادبیات جزئی از آن است آگاه بود. ادبیات حاصل جریانهای اقتصادی و اجتماعی است. با نقد اجتماعی دیدگاه مخاطبین گسترش مییابد. در بررسی این دو اثر با دیدگاه لوکاچ و روش مطالعۀ تطبیقی، مشخص شد شرایط حاکم بر زمان این دو نویسنده در خلق اثرشان تاحدودی شبیه به هم بوده است. هر دو نویسنده قهرمان خود را از میان ضعیفترین قشر جامعه انتخاب کردهاند. هر دو تلاش میکنند با به تصویر کشیدن واقعیتها قضاوت را برعهدۀ خواننده بگذارند.
https://sociolinguistics.journals.pnu.ac.ir/article_7663_a2868c68a90846fc2efef2bb65b341d1.pdf
2020-12-21
53
63
10.30473/il.2020.49579.1311
آلاحمد
بالزاک
لوکاچ
دهقانان
نفرین زمین
نقد جامعهشناختی
فرزانه سادات
هاشمی
farzanehashemi@ymail.com
1
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
LEAD_AUTHOR
فرانک
اشرفی
faranak_ashrafi@yahoo.fr
2
استادیار زبان فرانسه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
AUTHOR
فریبا
اشرفی
ashrafi4@yahoo.com
3
استادیار زبان فرانسه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.
AUTHOR
آلاحمد، جلال (1387). نفرینزمین. تهران: انتشارات مجید. چاپ دوم.
1
باربری، پیر (1378). نقد جامعهشناسی. مترجم: جمال آلاحمد. نشریۀ هنر، شمارۀ 41، 60-70.
2
بالزاک، انوره دو (1393). دهقانان. مترجم: هژبر سنجرخانی. تهران: انتشارات نگاه.
3
حیدری، مهدی و شهلا قرایی (1398). تحلیل نقش رئالیسم در جامعۀ ادبی ایران و فرانسه؛ مطالعۀ تطبیقی رمانهای دهقانان بالزاک و نفرینزمین جلال آلاحمد. نشریۀ دانشگاه فردوسی مشهد، شمارۀ 2، 1-19.
4
دادور، المیرا (1383). بررسی و تحلیل رمان نفرینزمین آلاحمد. نشریۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، شمارۀ 190، 47-56.
5
دیچز، دیوید (1369). شیوههای نقد ادبی. مترجم: محمدتقی صدقیانی و غلامحسین یوسفی. تهران: انتشارات علمی.
6
رماک، هنری (1391). تعریف و عملکرد ادبیات تطبیقی. مترجم: فرزانه علویزاده. ویژهنامۀ فرهنگستان (ادبیات تطبیقی)، سال سوم، شمارۀ 2 (پیاپی 6)، 54-73.
7
رهادوست، فاطمه (بهار) (1383). علمگرایی و پوزیتیویسم در کتابداری و اطلاعرسانی. جهان کتاب، شمارۀ 5، 6-7.
8
سلیمیکوچی، ابراهیم (1389). بررسی جامعهشناختی رمانهای جای خالی سلوچ اثر محمود دولتآبادی و دهقانان اثر بالزاک. پایاننامۀ دکتری تخصصی، دانشگاه تهران، دانشکدۀ زبانهای خارجی.
9
صالحبک، مجید (1387). ادبیات تطبیقی در ایران: پیدایش و چالشها. متن پژوهی ادبی، دورۀ 12، شمارۀ 38، 9-28.
10
صمیمی، نیلوفر (1385). شیءشدگی از لوکاچ تا هابرماس. فصلنامۀ راهبرد، شمارۀ 41، 223-234.
11
عسگری حسنکلو، عسگر (1387). سیر نظریههای نقد جامعهشناختی ادبیّات. نشریۀ ادب پژوهی، دورۀ 2، شمارۀ 4، 43-64.
12
قادری رمازی، ابراهیم (1397). رئالیسم سوسیالیستی در رمان نفرینزمین جلال آلاحمد و رمان الزلزال طاهر وطّار (پژوهش تطبیقی در شکل و محتوا). پایاننامۀ کارشناسیارشد، دانشگاه علامه طباطبائی، دانشکدۀ ادبیات فارسی و زبانهای خارجی.
13
لوکاچ، گئورک (1381). نظریۀ رمان. مترجم: حسن مرتضوی. تهران: نشر قصّه. چاپ دوم.
14
لوکاچ، گئورک (1395). پژوهشی در رئالیسم اروپایی. مترجم: اکبر افسری. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی. چاپ چهارم.
15
میرصادقی، جمال و میمنت میرصادقی (1377). واژهنامۀ هنر داستاننویسی. تهران: نشر کتاب مهناز.
16
نظری منظم، هادی (1389). ادبیات تطبیقی: تعریف و زمینههای پژوهش. نشریۀ ادبیات تطبیقی (ادب و زبان نشریۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی کرمان)، شمارۀ 2، دورۀ 1، 221-237.
17
ولیپور، شهناز. (1386). نگاهی به آرای جورج لوکاچ در زمینۀ نقد مارکسیستی. نشریۀ دانشگاه علامهطباطبایی، دورۀ 11، شمارۀ 31، 122-136.
18
ORIGINAL_ARTICLE
«جهتشدگی» در فارسی: مطالعۀ موردی «طبیعتواژهها» بر اساس دستوریشدگی
زبان با استفاده از منابع عینی مانند اندامواژهها، طبیعتواژهها و برخی افعال مفاهیم جهتی مانند بالا، پایین، شمال، جنوب و جز آن را، که مفاهیمی انتزاعی هستند، رمزگذاری میکند. زبان با استفاده از منابع عینی مانند اندامواژهها، طبیعتواژهها و برخی افعال- مفاهیم جهتی -مانند بالا، پایین، شمال، جنوب و امثالهم که مفاهیمی انتزاعی هستند- را رمزگذاری میکند. در این پژوهش، فرآیند تحول منابع واژگانی به واژههایی که بر مفاهیم جهتی دلالت دارند، جهتشدگی نامیده میشود. در جهتشدگی منابع واژگانی که بر مصداقهای عینی در طبیعت دلالت دارند و جزئی از جغرافیای فرهنگی-اجتماعی قلمداد میشوند، یعنی به فرهنگ و زندگی اجتماعی بشر در رابطه با زمین مربوط میشوند، برای درک بیشتر و از رهگذر بسط استعاری برای رمزگذاری جهتهای نسبی، اصلی و استعاری به کار میروند. پژوهش حاضر به بررسی جهت شدگی در فارسی بر اساس رویکرد هاینه (1997) پرداختهاست. و برای تعیین ابعاد جهتشدگی، یا تعیین میزان تحولات معنایی، تصریفی–نحوی و آوایی منابع از انگارۀ داوری و نغزگوی کهن (1396؛ 2017) بهره جستهاست. در این پژوهش از کتب نظم و نثر، ضرب المثل، رمان، روزنامه و تارنماها برای جمع آوری دادها استفاده شدهاست. بازۀ زمانی دادهها شامل دورۀ باستان، میانه تا فارسی امروز است. نتایج نشان میدهد زبان فارسی در دورههای مختلف از طبیعتواژههای آسمان، هوا، بام و جزآن برای بیان جهتهای اصلی، نسبی و استعاری استفاده کرده و منابع واژگانی مذکور، نهایتاً متحمل درجۀ دوم دستوریشدگی شدهاند.
https://sociolinguistics.journals.pnu.ac.ir/article_7691_da0aad6ea58c452c447cf083bf9b0d63.pdf
2020-12-21
65
77
10.30473/il.2021.53846.1381
جهتواژه
طبیعتواژه
جغرافیای فرهنگی/اجتماعی
دستوری-شدگی
جهت شدگی
فارسی
شکوفه
جعفری
shokohjafari@yahoo.com
1
دانشجوی دکتری زبانشناسی همگانی، گروه زبانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
AUTHOR
شادی
داوری
sh50d@yahoo.com
2
دانشآموختۀ دکتری زبانشناسی همگانی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
LEAD_AUTHOR
رویا
صدیق ضیابری
r.sedigh@yahoo.com
3
استادیار زبانشناسی همگانی، گروه زبانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
AUTHOR
آسانا، جاماسب جی دستور و منوچهر جی جاماسب (1391). متنهای پهلوی. پژوهش سعید عریان. تهران: نشر علمی.
1
آموزگار، ژاله (1396). از گذشتههای ایران. تهران: معین.
2
داوری، شادی و مهرداد نغزگوی کهن (1396). افعال معین در زبان فارسی: رویکرد دستوریشدگی. تهران: نشر نویسه پارسی.
3
مکنزی، دیوید نیل (1391). فرهنگ کوچک پهلوی. مترجم: مهشید میرفخرایی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
4
عبدی، ایران و مهرداد نغزگوی کهن (1398). مکان یابی در زبان فارسی .دو فصلنامۀ علم زبان، دورۀ 6، شمارۀ 9، 119-148.
5
Davari, S., & Naghzguy-Kohan, M. (2017). The grammaticalization of progressive aspect in Persian. In: K. Hengeveld, H. Olbertz, & H. Narrog (Eds.), The grammaticalization of tense, aspect, modality and evidentiality: A functional perspective. Berlin/Boston: Walter de Gruyter.
6
Heine, B. (1997). Cognitive foundation of grammar. New York: Oxford University Press.
7
Heine, B., Claudi, U., & Hunnemeyer, F. (1991). Grammaticalization: A conceptual framework. Chicago: University Of Chicago Press.
8
Hopper, P., & Traugott, E. (2003). Grammaticalization. Cambridge: Cambridge University Press.
9
Lakoff, G., & Johnson, M. (1980). Metaphores we live by. Chicago: University of Chicago Press.
10
Svorou, S. (1994). Grammar of space. (Typological studies in language, 25.) Amsterdam: John Benjamins.
11
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه رابطه شهروند-پزشک در روایت ایرانی با داستان روسی دشمنان چخوف براساس مدل مربع وندایک
ارتباط شهروند بهعنوان بیمار بالقوه با پزشک همواره از موضوعات موردتوجه محققان حوزههای مختلف بوده است. هدف پژوهش حاضر مقایسه رابطه شهروند- پزشک در روایت ایرانی با داستان دشمنان چخوف در چارچوب تحلیل گفتمان انتقادی است. پژوهش با رویکردی کیفی و با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، بر اساس مدل مربع ایدئولوژیک وندایک(2006c) انجام شده است. بر اساس یافتهها، استراتژی مورد استفاده در روایت شهروند ایرانی «تاکید بر مثبت ما» شامل مقوله های استعاره، دیگر نمایی منفی، قطببندی و تعمیم و استراتژی مورد استفاده چخوف در داستان دشمنان « تاکید بر مثبت ما» و « تاکید بر منفی دیگری» شامل مقوله های توصیف کنشگران، استعاره، دیگر نمایی منفی و خودنمایی مثبت است. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که گفتمان حاکم بر هر دو پیکره زبانی با تکیه بر کارکرد ایدئولوژیک زبان اگرچه متاثر از زمینه اجتماعی مشترک، مشابه و در جهت تقویت گفتمان ضد قدرت و سلسله مراتب به منظور اقناع مخاطب بوده است اما در عین حال در مواردی بدلیل سوگیری نه تنها باعث مخدوش شدن حقیقت بلکه باعث ایجاد شکاف بین دو کنشگر اجتماعی (شهروند و پزشک) و تبدیل آنها به دشمنان یکدیگر شده است.
https://sociolinguistics.journals.pnu.ac.ir/article_7672_0695b9fbb603023687bf9bdbe287ec6d.pdf
2020-12-21
79
92
10.30473/il.2021.56967.1428
ارتباط شهروند- پزشک
تحلیل گفتمان انتقادی
مدل مربع ایدئولوژیک
وندایک
چخوف
زبانشناسی اجتماعی
فیروزه
اصغری
firoozeh.asghari@gmail.com
1
عضو هیئت علمی موسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی
LEAD_AUTHOR
آقاگلزاده، فردوس (1385). تحلیل گفتمان انتقادی. تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
1
آقاگلزاده، فردوس (1386). تحلیل گفتمان انتقادی و ادبیات. ادب پژوهشی. دوره1،ش1،17-27.
2
آسمانی، امید (1391). نگاهی به مدلهای ارتباطی پزشک-بیمار و چالشهای مرتبط با آن. مجله ایرانی اخلاق و تاریخ پزشکی، دوره5،ش4. 49-36.
3
چخوف، آنتوان (1384). دشمنان. در مجموعه بهترین داستانهای چخوف. ترجمه احمد گلشیری. تهران: انتشارات نگاه. [1]
4
سلطانی، سید علیاصغر (1384). سازوکارهای جریان قدرت در جمهوری اسلامی ایران. چاپ ششم. تهران: نشر نی.
5
سلیمانیان، بهار و زینب محمد ابراهیمی و بلقیس روشن و فرهنگ بابا محمودی (1392): «خودمحوری گفتار پزشکان و نقش جنسیت در مکالمه پزشک و بیمار»، دوماهنامه جستارهای زبانی، دوره 23، شماره2، 129-150.
6
شریفی، شهلا و فرزانه غنی (1393. بررسی انواع پاسخهای بیماران در گفتمان پزشک و بیمار. مجموعه مقالات دومین همایش هماندیشی تحلیل گفتمان و کاربردشناسی. گردآورنده فردوس آقاگلزاده، تهران: نشر نویسه پارسی. 155-173
7
شفعتی، معصومه و محمد جواد زاهدی (1393). تبیین جامعهشناختی رابطه پزشک و بیمار. مجله مطالعات اجتماعی ایران، دوره 8،ش1، 105-137.
8
صالحی، علیرضا و محمد سعید ذکایی و ابراهیم اخلاصی (1398). اقتدار پزشکی، از خشونت تا دگر فهمی؛ مطالعهای قومنگارانه در شهر تهران. فصلنامه علوم اجتماعی. دوره 26، ش2،136-164. 10.22054/QJSS.2019.33750.1868
9
غفارینسب، اسفندیار، کریمی، خلیل، مساوات، سیدابراهیم، قاسمینژاد، محمدعلی (1396). مطالعه کیفی الگوهای تعامل پزشک و بیمار. مجله اخلاق زیستی، دوره25، ش4، 18-29.
10
Arafat, S. M. Y., Andalib, A., & Kabir, R. (2017). Progression of doctor-patient relationship model in light of time and culture: A narrative review. International Journal of Perceptions in Public Health,1(2), 107-102.
11
Chekhov,A.(1887). Enemies. Available in English: https://www.livrosgratis.com.br/ ler-livro-online-107067/enemies.
12
https://fararu.com/fa/news/432365/
13
Hui EC.(2005). The centrality of patient physician relationship to medical professionalism: An ethical evaluation of some contemporary models. Hong Kong Medical Journal, 11(3), 222-223.
14
Namazi, H., Aramesh, K., & Larijani, B. (2016). The doctor-patient relationship: toward a conceptual re-examination. Journal of Medical Ethics and History of Medicine, 28, 9(10),1-6.
15
Chamsi-Pasha, H., & Albar, M. (2016). Doctor-patient relationship. Islamic perspective. Saudi Medical Journal, 37(2), 121–126. doi:10.15537/smj.2016.2.13602
16
VanDijk, T. A. (2017). Sociocognitive discourse studies. In J. Richardson & J.Flowerdew (Eds.). The Routledge handbook of critical discourse studies (pp. 26-43). Routledge.
17
Van Dijk, T. A. (2006a). Discourse and manipulation. Discourse & Society, 17(2), 359–383. https://doi.org/ 10.1177/ 0957926506060250.
18
VAN Dijk, T. A. (2006b). Ideology and discourse analysis. Journal of Political Ideologies, 11(2), 115–140. doi:10.1080/ 13569310600687908
19
Van Dijk, T. A. (2006c). Politics, ideology, and discourse. In R. Wodak (Ed.), Elsevier encyclopedia of language and linguistics:Language and politics section (pp. 728–740). Elsevier,Amsterdam.
20
Van Dijk, T. A. (1998). Ideology: A multidisciplinary approach. London,UK: Sage.
21
Van Dijk, T. A. (1995). Aims of critical discourse analysis. Japanese Discourse, 1(1), 17–27.
22
http://discourses.org/OldArticles/Aims%20of%20Critical%20Discourse%20Analysis.pdf
23
https://fararu.com/fa/news/432365/
24
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعة میان فرهنگی مدیریت تعارض مبتنی برارتباطات رایانه محور در اینستاگرام
هدف پژوهش بینافرهنگی حاضر بررسی مدیریت تعارض در ارتباط با واسطة رایانه، و راهبردهای کاربران در تعامل چندجانبۀ آنلاین در پاسخ به پستهای گروههای دگرباشان، موسوم به «رنگینکمان»، در صفحههای مجازی حامیان این گروه در اینستاگرام است. دادههای تحقیق از مرداد تا آبان 1397 از 20 پست اینستاگرام با 2071 نظر فارسی و 1323 نظر انگلیسی جمعآوری و با استفاده از الگوی مدیریت تعارضِ بوفرانش و بلیویچ (2014) تحلیل شد. یافتهها نشان داد که راهبرد تدافعی/تعارضی در هر دو پیکره دارای بیشترین فراوانی بود. بدین معنی که کاربران در هر دو گروه در مواجهه با کنشی که تهدیدکنندة وجهه یا هویت آنها بود تصمیم به پاسخ گرفتند. علاوه بر این، فراوانی راهبرد مخالفت کردن و صرفنظرکردن در پیکرة فارسی بیش از پیکرة انگلیسی بود. همچنین، نتایج آمار تحلیلی نشان داد که در مجموع فراوانی راهبردهای فارسی بهطور معنیداری بیش از راهبردهای انگلیسی است که چالشبرانگیز بودن این موضوع و موقعیت پذیرش آن در جامعة ایرانی میتواند یکی از دلایل آن باشد.
https://sociolinguistics.journals.pnu.ac.ir/article_7737_5706e5f17c94dd421a2a48cad798fd83.pdf
2020-12-21
93
104
10.30473/il.2021.53786.1382
ارتباط با واسطۀ رایانه
مدیریت تعارض
گفتگوی چندجانبۀ آنلاین
اقلیت رنگینکمان
زبانشناسی اجتماعی
اینستاگرام
Maryam
Farnia
mfarniair@gmail.com
1
استادیار زبانشناسیکاربردی، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه پیام نور
LEAD_AUTHOR
آزاده
صافی
azade.safi@yahoo.com
2
دانشآموختۀ کارشناسی ارشد آموزش زبان انگلیسی، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه پیام نور
AUTHOR
درگاهی، حسین، سید محمدهادی موسوی، سمانه عراقیه فراهانی و گلسا شهام (1387). مدیریت تعارض و راهبردهای مرتبط. مجله دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران (پیاورد سلامت)، دورۀ 2، شمارۀ 1و 2، 63-72.
1
یعقوبی، علی (1393). مطالعۀ کیفی تعارض ارزشی بین نهادهای اجتماعی خانه و مدرسه (مورد مطالعه: دانشآموزان استان گیلان) .فصلنامه جامعهشناسی نهادهای اجتماعی، دورۀ 2، شمارۀ 1، 167-199.
2
Androutsopoulos, J. (2006). Introduction: Sociolinguistics and computer-mediated communication. Journal of Sociolinguistics, 10(4), 419-438.
3
Bekar, M, & Christiansen, S. (2018). Computer-mediated communication (CMC). In J. I. Liontas (Ed.). The TESOL encyclopedia of English language teaching (pp. 1-6). John Wiley & Sons. Retrieved from May, 2020, from https://doi.org/10.1002/9781118784235.eelt0816
4
Benitez, M. , Medina, F. J. , & Munduate, L. (2018). Buffering relationship conflict consequences in teams working in real organizations. International Journal of Conflict Management, 29(2), 279-297.
5
Bhappu, A. D., Meader, D. K., Erwin, C. R., & Crews, J. M. (2000). For better or worse? Demographic diversity and computer-mediated communication in decision- making teams. Paper presented at the 60th annual meeting of the Academy of Management, Toronto, Canada.
6
Biria, R., & Momenzadeh, M. (2015). The efficacy of CMC versus traditional approaches to teaching translation to Iranian Junior Translation and Civil Engineering students. Theory and Practice in Language Studies, 5(12), 2528-2538,
7
Blitvich, G. P., & Bou-Franch, P. (2019). Introduction to analyzing digital discourse: New insights and future directions. In P. Bou-Franch, & P. Garcés-Conejos Blitvich (Eds.) Analyzing digital discourse: New insights and future directions (pp. 3-22). Cham, Switzerland: Palgrave Macmillan.
8
Blitvich, G. P., Bou-Franch, P., & Lorenzo-Dus, N. (2010). A genre-approach to impoliteness 1 in a Spanish television talk show: evidence from corpus-based analysis, questionnaires and focus groups. Intercultural Pragmatics, 7(4), 689-723.
9
Bou-Franch, P., & Blitvich, P. G. C. (2014). Conflict management in massive polylogues: A case study from YouTube. Journal of Pragmatics, 73, 19-36.
10
Bousfield, D. (2007). Impoliteness, preference organization and conductivity. Multilingua, 26(1-2), 1-33.
11
Crystal, D. (2001). Language and the Internet. Cambridge, England: Cambridge University Press.
12
Culpeper, J., Bousfield, D., & Wichmann, A. (2003). Impoliteness revisited: with special reference to dynamic and prosodic aspects. Journal of pragmatics, 35(10-11), 1545-1579.
13
Deutsch, M. (1969). Conflicts: Productive and destructive. Journal of Social Issues, 25(1), 7-41.
14
Ean, L. C. (2010). Face-to-face versus Computer-mediated communication: Exploring employees' preference of effective employee communication channel. International Journal for the advancement of Science and Arts, 1(2), 38-48.
15
Falkner, R. (2008). Business power and conflict in international environmental politics. New York: Palgrave Macmillan
16
Gaudine, A. P., & Beaton, M.R. (2002). Employed to go against one’s values: nurse managers’ accounts of ethical conflict with their organizations. Canadian Journal of Nursing Research, 34(2), 17–34.
17
Herring, S. C. (2004). Computer-mediated discourse analysis: An approach to researching online communities. In S. A., Barab, R. Kling & J. H. Gray (Eds.). Designing for virtual communities in the service of learning (pp. 338-376). New York: Cambridge University Press.
18
Herring, S., & Androutsopoulos, J. (2015). Computer-mediated discourse. In D. Tannen, H. E. Hamilton, & D. Schiffrin (Eds.). The handbook of discourse analysis (pp. 127-151). Oxford, U.K.: Blackwell Publishers.
19
Hobman, E.V., Bordia, P., Irmer, B., & Chang, A. (2002). The expression of conflict in computer-mediated and Face-to-face groups. Small Group Research, 33(4), 435-465.
20
Hutchby, I. (2001). ‘Oh’, irony and sequential ambiguity in arguments. Discourse and Society, 12(2), 123-141.
21
Jay, T. (1992). Cursing in America: A psycholinguistic study of dirty language in the courts, in the movies, in the schoolyards and on the streets. Philadelphia & Amsterdam: John Benjamins.
22
Kramer, A. D. I., Guillory, J. E., & Hancock, J. T. (2014). Experimental evidence of massive scale emotional contagion through social networks. Proceedings of National Academy of Sciences, 111(24), 8788-8790
23
Kriesberg, A. (2014). Increasing access in 140 characters or less: or, what are archival institutions doing on twitter?. The American Archivist, 77(2), 534-557
24
Madalina, O. (2016). Conflict management, a new challenge. Prcocedia Economics & Finance, 39, 807-814.
25
Perry, M. (2010). Face to face versus Computer-mediated communication: Couples satisfaction and experience across conditions. Master's Theses, University of Kentucky.
26
Rahim, M. A. (2001). Managing conflict in organizations. London: Quorum Books
27
Samovar, L. A., Porter, R. E., McDaniel, E. R., & Roy, C. S. (2015). Communication between cultures. Toronto, ON: Nelson Education.
28
Straus, S. G. (1997). Technology, group processes, and group outcomes: Testing the connections in computer-mediated and face-to-face groups. Human Computer Interaction, 12, 227-266.
29
Vuchinich, S. (1990). The sequential organization of closing in verbal family conflict. In A. D. Grimshaw (Ed.) Conflict talk: Sociolinguistic investigations of arguments in conversations (pp.118-138). New York: Cambridge University Press.
30