احمدی، محمد. (1393). شیوههای اقناع مخاطب در متون فارسی براساس کلیله و دمنه، منطق الطیر، گلستان و بوستان. پایاننامهی کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت معلم.
ادهمی، جمال. ترکمان، مهدی. دارابی، خدایار. (1389). عوامل مؤثر بر تمایل متکّدیان شهر تهران به ترک تکّدیگری. پژوهش نامه علوم اجتماعی، 4 (1): 123-144.
اسلامی، شعیب. امیر کاوه، سعید. (1395). روشهای اقناع مخاطب در نهج البلاغه. فصلنامه پژوهش های اجتماعی اسلامی، 22 (3): 175-214.
برزگر، زهرا. پورنجف، حیران. جوادی فر، شراره. مصلحپور، فرح (1394). تجارب متکدیان از تکدیگری و راههای کاهش و درمان آن در جامعه. کنفرانس بین المللی اقتصاد مدیریت و علوم اجتماعی،
https://civilica.com/doc/388115
بینگر، اتولر. (1376). ارتباطات اقناعی. ترجمهی علی رستمی. تهران: مرکز تحقیقات، مطالعات و سنجش برنامههای صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.
دهخدا، علی اکبر. (1364). لغت نامه. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
سراج زاده، سیدحسین. آقایاری هیر، توکل. خضری، نشمین. (1396). تبریز، شهر بدون گدا: مطالعه جامعهشناختی مواجهه شهروندان با پدیده تکدیگری، مسائل اجتماعی ایران (دانشگاه خوارزمی)، 8 (1): 27-47.
سلیمی، زهرا. (1398). بررسی گفتمان متکدیان در زبان فارسی. پایاننامهی کارشناسی ارشد زبانشناسی همگانی، دانشگاه پیام نور.
شکوری، علی. معتمدی، حمید. (1391). مطالعه علل اقتصادی- اجتماعی مؤثر بر پدیده تکّدیگری؛ مطالعه موردی در شهر مشهد، مجله مطالعات توسعه اجتماعی– فرهنگی، 1 (3): 39-70.
صدری، سید محمد. امیرپور، حیدر. علی پور، حسن. (1398). تکدی در آموزههای عرفانی و فقه. عرفان اسلامی (ادیان و عرفان)، 15 (60): 174-191.
صمصام، حمید. معینی زاده، مهدیه. (1395). شگرد و روش اقناع آن در مثنوی، کنگره بین المللی زبان و ادبیات، مشهد.https://civilica.com/doc/581945
عزیزی، سیروس. مؤمنی، نگار. (1389). زبانشناسی حقوقی؛ رویکردی برای شناسایی و تحلیل زبان مخفی. فصلنامه علمی ترویجی کارآگاه، 12: 138-152.
ضیایی، ثریا. نوری، سولماز. رادفر، حمیدرضا. (1399). نظریة اقناع رسانهای و بازنمایی آن در عملکرد اطلاعاتی کتابخانهها. رسانه و فرهنگ. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی،10(1): 79-100.
فتحی، شاهین. (1380). بررسی ویژگی‌های متکّدیان شهر تهران. وزارت کشور، استانداری تهران، معاونت سیاسی- امنیتی.
فیجانی، معصومه. فلاحی، محمدهادی (1394). اقناع مخاطب: رمز موفقیت یک سخنرانی (بررسی شیوههای اقناع در سخنرانی برخی از سخنرانان مشهور). مجموعه مقالات سومین همایش ملی زبانشناسی و آموزش زبان فارسی؛ چشمانداز پژوهشهای زبانی در قرن 21، 1 (8): 265-283.
کامکار، مهدیس. (1382). سیاست اجتماعی چیست؟. فصلنامه رفاه اجتماعی، 2 (10): 11-30.
مجد، امید. غلامی شعبانی، شفق. (1398). روش های اقناع مخاطب در گلستان سـعدی. زبـان و ادبیـات فارسی (دانشگاه خوارزمی)، 27 (31): 179-193.
میرآزادی، شیوا. (1392). بررسی شیوه های اقناع مخاطب و روشهای استدلالآوری در آثار سعدی. پایاننامهی کارشناسی ارشد، دانشگاه لرستان.
نصرتی نژاد، فرهاد. اخوان بهبهانی، علی. دیهول، منصور. (1391). تکّدیگری در ایران: رویه‌ها، روندها و علت‌ها. مجله مطالعات ناتوانی، 2(2): 45-54.
Adriaenssens, S., & Hendrickx, J. (2011). Stree- level informal economic activities: estimating the yield of begging in Brussel. Urban Studies, 48(1), 23-40.
Bloor, M., & Bloor, T. (2007), The practice of critical discourse analysis: An Introduction. London: Hodder Arnold.
Darma, D., Malawat, M., & Ridwane, M. (2021). Delineating subjective experiences in the Mardika Market: Self- management of beggars’ identities in Moluccas, Indonesia. Technium Social Sciences Journal, 26, 607-615.
Fairclough, N. (1992). Intertextuality in critical discourse analysis. Linguistic and Education, 4, 269-293.
Fairclough, N. (2000). Language and neo- liberalism. Discourse and Society, 11 (2): 147-148.
Fairclough, N. (2003). Analyzing discourse, textual analysis for social research. Rutledge: Taylor Francis group.
Firth, J. R. (1934) Personality and Language in Society. in Papers in Linguistics. Fourth Printing. 1964. Oxford: Oxford University Press.
Halliday, M. A. K., & Mathiessen, C. M. I. (2004). An introduction to functional grammar (2nd Ed.). London: Edward Arnold.
Hayati, A. M., & Maniati, M. (2010). Beggars are somethimes the choosers!. Discourse and Society, 21(1), 41-57.
Khan, J. H. (2013). Problem of beggars: A case study. International Journal of Management and Social Sciences Research, 2, 120-174.
Martin, J. R., & Wodak, R. (2003). Re/reading the past: Critical and functional perspectives on time and value. Amsterdam/ Philadelphia: John Benjamins Publishing Company.
Matiza, V. (2021). A discursive analysis of begging discourse by the visually Impaired in Zimbabwe. Available at: https://www.researchgate.net/publication/348972299.
Olaosun Ibrahim E. (2009). Panhandlers as rhetors: Discourse practices of peripatetic beggars in southwestern Nigeria. California Linguistic Notes, XXXIV(2), 1-18.
Thomas, I., Wareing, S., Singh, I. J., Peccei, S., Thornborrow, J., & Jones, J. (2004). Language, society and power (2nd Ed.). London: Routledge publication.
Van Dijk, T. (2008b). Critical discourse analysis and nominalization: Problem or Pseudo- problem? Discourse & Society, 19(6), 821-328.
Van Dijk, T. (2008c). Discourse and power. New York: Palgrave Macmillan.
Willmsen, R. (2020). A critical discourse analysis of discursive representations of begging and homelessness on the London overground. European Journal of Homelessness, 14(2), 297-281.
Wodak, R., & Van. Leeuwen, T. (1999). Legitimizing immigration control: A discourse-historical analysis. Discourse Studies, 1(1):83-118.
)