Document Type : Research Paper

Author

Assistant professor of linguistics, Yasouj university, Yasuj

Abstract

The role of place is implicitly or explicitly undeniable, in the formation of discourse and the production of meaning. Objectivity and abstraction are two predominant characteristics of places, which each give their place according to their practical context in various discourses. The main question is, how can discourses be the place of spatial challenge and pave the way to pass from the state of action to the state of transcendence and imagination? Dissociation from objective space and place, phenomenal aspect of presence and sensory-perceptual reception of place can take shape to spatial transcendence. By adopting the descriptive-analytical research methodology and relying on the "Paris appeared from afar" as the corpus of research, which is a collection of travel descriptions of Qajar period travelers, the author seeks to an answer to the following question, how does enunciator achieve a transcedental and spatial aspect of Paris by negating the actional aspect of the place and by relying on the co-presence surrounded world and sensory –perceptual experience? This perception of the word and live experience reveals the phenomenological aspect of the place ad gives the reader a new insight of the “other place” and existence.

Keywords

Main Subjects

پناهی، عباس. محمد زاده، اسدالله. (1398).  تصویر زن ایرانی در سفرنامه‌‏های فرانسویان از اوایل دورۀ قاجار تا انقلاب مشروطه بر اساس نظریۀ بازنمایی استوارت هال، مطالعات تاریخ فرهنگی. سال8، شماره 27. صص 1-23.
پورخوش‏سعادت، صدیقه. موذنی، علی‏محمد. نوروزی دادخانی، ثورالله. (1400). بازتاب مسائل اجتماعی در سفرنامه های قاجار. تفسیر و تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی (دهخدا). دوره 13. ش.48. صص: 45-66.
رضایی، رضا. گلفام، ارسلان. آقاگلزاده، فردوس. شعیری، حمیدرضا. (1396) تحلیل نشانه–معناشناختی استعلای مکان در داستان کوتاه بزرگ بانوی روح من: اثر گلی ترقی. دوفصلنامه روایت‏شناسی. دورۀ1. شمارۀ1. صص 85-104.
شعیری، حمید‌رضا. (1390). نوع‌شناسی مکان و نقش آن در تولید و تهدید معنا. نشانه‌شناسی مکان. به‌کوشش فرهاد ساسانی. تهران: سخن.
شعیری، حمید‌رضا.  (1391). نشانه-معناشناسی دیداری. تهران: سخن.
شیروانی، علی اکبر. ( 1396).  پاریس از دور نمایان شد. تهران : اطراف.
علی‏محمدی، مونا. (1399). سیری در سفرنامه نویسی: بررسی چرایی رواج سفرنامه‏نویسی در ایران دورۀ قاجار، تحول و افول آن پس از انقلاب مشروطه، ادبیات پارسی معاصر. دورۀ10. شمارۀ2. صص 211-241.
معین، مرتضی بابک. (1394). معنا به‌مثابۀ تجربۀ زیسته: گذار از نشانه‌شناسی کلاسیک به نشانه‌شناسی با دورنمای پدیدار‌شناختی. تهران: سخن.
Bachelard, G. (2004). La Poétique de l'espace. Paris: Quadrige/PUF.
Fontanille, J. (1989). Les Espaces Subjectifs: Introduction à la Sémiotique de l’observateur. Paris: Hachette.
Fontanille, J. (1998). Sémiotique du Discours. Limoges: PULIM.
 Granger, G. G. (1999). La Pensée de l'espace. Paris: Odile Jacob.
 Landowski, E. (2004). Passion Sans Nom. Paris: PUF-
Landowski, E. (2010). "Régimes d’espace". Nouveaux Actes Sémiotiques. Recherches. Sémiotiques. http://revues.unilim.fr/nas.
Lotman, Y. (1999). La Sémiosphère. Limoges: PULIM.
Lyotard, J.F. (1985). Discours, Figure. Paris: Klincksieck.
 Panofski, E. (1975). La Perspective Comme Forme Symbolique et Autres Essais. Paris: Editions de Minuit.
Parret, H. (1988). Le Sublime du Quotidien. Paris-Amsterdam: Hadès-Benjamin.
Tarasti, E. (2009). Fondement de la Sémiotique Existentielle. Paris: Harmattan.