Document Type : Research Paper

Authors

Assistant Professor of Educational Sciences, Farhangian University, Tehran, Iran

Abstract

This study aims to investigate Wittgenstein’s language games theory and its methodological implications in educational studies. This qualitative research utilized a conceptual analysis and inductive method to review the related literature. In this study, first, Wittgenstein's language games theory and the nature of its rules were studied. Then, a set of methods consistent with the nature of research and evaluation in the fields of education science was extracted. Among the methods extracted from the theory of language games were paying attention to the social context and overcoming the dominance of quantity in educational issues, limiting the scope of research and paying attention to the interwoven networks of affairs, emphasizing distinction in the analysis of educational issues, self-imposed exile, overcoming biases, how to learn, learning the experience of educational agents in the heart of the society and finally promoting a critical view and getting rid of the habit. In general, it can be concluded that it is impossible to speak of precise, constant, and uniform steps in the methodological discussion in the same way in all situations. It can also be concluded that Wittgenstein sought to solve the problems of philosophy and the true understanding of the world by understanding the language. New generation understanding of the world can be enhanced by introducing the nature of language and its functions.

Keywords

Main Subjects

استرول، اورام. (1383). فلسفه تحلیلی در قرن بیستم. ترجمه فریدون فاطمی. تهران: نشر مرکز.
امینی، محمد؛ مدنی، احمد؛ عسگرزاده، زهرا (1393) ارزیابی و تحلیل مهارت‏های تفکر انتقادی دانشجویان رشته‏های مهندسی، فصلنامه آموزش مهندسی ایران. ش 63، صص 39-59.
ادموند سی، شورت. (1388). روششناسی مطالعات برنامهدرسی. ترجمه محمود مهرمحمدی. تهران: انتشارات سمت.
باقری، خسرو؛ توسلی، طیبه؛ سجادیه، نرگس. (۱۳89). رویکردها و روش‌های پژوهش در فلسفه تعلیم‏وتربیت. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
جلیلی‏مقدم، مجتبی. (1390). زبان و بازی‌های زبانی در فلسفه ویتگنشتاین متأخر. پایان‏نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه اصفهان.
رحیمی‏نیا، الهه؛ رحیمی‏نیا، حوریه (1398) تفاوت تحقیق کیفی و کمّی با نگاهی عمیق، دوازدهمین همایش تازههای علوم بهداشتی کشور. تهران: https://civilica.com/doc/935801
شارع‏پور، محمود؛ سلیمانی بشلی، محمدرضا (1391) چالش‏های آموزش علوم اجتماعی در ایران، فصلنامه جامعه‏شناسی آموزش‏وپرورش. ش 1، صص 131-157.
عابدی، احمد؛ شواخی، علیرضا (۱۳۸۹) مقایسه روش‏شناسی پژوهش کمّی و کیفی در علوم رفتاری، فصلنامه راهبرد. ش ۵۴(۱۹)، صص 153-168.
عسگری یزدی، علی (1392) نقد و بررسی نظریه بازی‏های زبانی لودویگ ویتگنشتاین، مجله فلسفه دین. ش 4، صص121-136.
فن، کی. تی. (1381). م‍ف‍ه‍وم‌ ف‍ل‍س‍ف‍ه‌ ن‍زد وی‍ت‍گ‍ن‍ش‍ت‍ای‍ن. ترجمه ک‍ام‍ران‌ ق‍ره‌گ‍زل‍ی. تهران: مرکز.
 
 
 
کریمی، صدیقه؛ شریف، مصطفی (1393) چالش‏های آموزش عالی در تدوین محتوای برنامه‏درسی با رویکرد جامعه یادگیری، فصلنامه رویکردهای نوین آموزشی. ش 1، صص 107-142.
کلاگ، جیمز سی. (1394). ویتگنشتاین در تبعید. ترجمه احسان سنایی‏اردکانی. تهران: ققنوس.
کنی، آنتونی. (1392). معماری زبان و ذهن در فلسفه ویتگنشتاین. ترجمه محمدرضا اسمخانی. تهران: ققنوس.
کومبز ، جرالد آر؛ دنیلز، لو روی بی. (1387). پژوهش فلسفی: تحلیل مفهومی. ترجمه خسرو باقری (ترجمه فصلی از کتاب)، تهران: پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش.
مگی، براین. (1385). فلاسفه بزرگ. ترجمه عزت‏الله فولادوند. تهران: خوارزمی.
نصرتی هشی، کمال؛ بختیار نصرآبادی، حسنعلی؛ باقری‏نوع‌پرست، خسرو؛ رادمرد، سمیه (1396) مؤلفه‌های شک سازنده در اندیشه ویتگنشتاین متأخر و پیامدهای تربیتی آن در تربیت ذهن نقاد، پژوهش‌نامه مبانی تعلیم‏وتربیت. ش 7 (1)،  صص 5-26.
نصرتی هشی، کمال؛ حسینی کسنویه، شهلا (۱۳۹۸) نقش تبعید خودخواسته برای غلبه بر پیش‏فرض‏های فهم در آموزه‏های ویتگنشتاین متأخر و پیامدهای تربیتی آن، فلسفه تربیت. ش 4(1)، صص 57-87. 
نیستانی، محمدرضا. (1395). ما در باران خواهیم ماند: نقد حال اصحاب دانش. اصفهان: انتشارات یارمانا.
ویتگنشتاین، لودویگ. (1380). پژوهش‏های فلسفی. ترجمه فریدون فاطمی. تهران: مرکز.
ویتگنشتاین، لودویگ. (1383). در باب یقین. ترجمه مالک حسینی. تهران: هرمس.
ویتگنشتاین، لودویگ. (1393). رساله منطقی فلسفی. ترجمه و شرح سروش دباغ. تهران: هرمس.
 
Descartes, R. (1968). Discourse on method and other writings. Harmondsworth: Penguin Books.
Hacker, P. M. S. (2008). Insight and illusion: Themes in the philosophy of Wittgenstein. Oxford: Oxford University Press.
Jones, C. (2015). Advantages and disadvantages of qualitative and quantitative research. www.monash.edu (Assessed on 12/3/2015).
Klagge, J. C. (2011). Wittgenstein in exile. Cambridge: MA: MIT Press.
Lodico, M. G., Spanlding, D. T., & Voegtle, K. H. (2010). Method in educational research: From theory to practice (2nd ed.). UK: John Wiley and Sons Inc.
Peters, M. A., Burbules, N., & Smeyers, P. (2008). Showing and doing: Wittgenstein as a Pedagogical Philosopher. Publisher: Routledge.
Shields, L., & Alison, T. (2005). The differences between quantitative and qualitative research, Journal of Paediatric Nursing, 15(9), 24.
Shotter, J. (2015). Undisciplining social science: Wittgenstein and the art of creating situated practices of social inquiry. Journal for the Theory of Social Behaviour, 46(1), 60-83.
Shotter, J. (2013). Wittgenstein and language games in qualitative research, In Carol A. Chapelle (Ed.), The Encyclopedia of applied linguistics.  Oxford: Blackwell Publishing Ltd. DOI: 10.1002/9781405198431.wbeal1280.
Wittgenstein, L. (1964). Philosophical Remarks. In R. Rhees (ed.), R. Hargreaves, & R. White (trans.). Oxford: Blackwell.
Wittgenstein, L. (1974). Philosophical grammar. In R. Rhees (ed.), A. Kenny (trans.). Oxford: Blackwell.
Wittgenstein, L. (1977). Remarks on Colour. G. E. M. Anscombe (ed.), L. Alister and M. Schaettle (trans.). Oxford: Blackwell.
Wittgenstein, L. (1998a). The blue and brown books: Preliminary studies for the philosophical investigations. Oxford: Blackwell.
Wittgenstein, L. (1998b). Notebooks 1914-1916. In G. H. von Wright & G. E. M. Anscombe (eds.). Oxford: Basil Blackwell.