Document Type : Research Paper

Authors

1 Ph.D. Candidate in Political Science, Research Sciences Branch, Islamic Azad University of Tehran, Iran

2 Assistant Professor of Political Science, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

3 Associate Professor of Law, Imam Hossein University, Tehran, Iran

Abstract

With the aim of understanding the hidden layers and knowing the desired effects of this letter, the present article has adopted a discourse analysis approach to analyze the letters based on Searle’s (2015) category of speech act and its structural features. For this purpose, first, the text of the letter was divided into utterances, and then their respective speech acts were identified. The findings showed that out of a total of 22 actions, representative acts with 8, directive acts with 7 and expressive acts with 6 occurrences were the most frequently used speech acts in this letter. Moreover, the declarative act had only one occurrence, and the communicative speech act was absent in the corpus. The frequency of directive and representative speech acts in this letter indicates that Imam (A.S., peace be upon Him) has tried to prevent Muawiya from war through ‘warning’, ‘ordering’, and ‘advising’. In this letter, each action was expressed with a specific style and structure, and the type of words and the structure of the sentences were used in harmony with the action.

Keywords: Nahj al-Balaghah, letter 10, speech action, cognitive text, Searle

Keywords

Main Subjects

قرآن
العموش، خلود. (1388). گفتمان قرآن، بررسی زبان‏شناختی پیوند متن و بافت قرآن، مطالعه موردی سوره بقره،

 
 
ترجمه حسین سیدی. تهران: انتشارات سخن.
باستانی، سوسن؛ و مژگان دستوری. (1386). بررسی تأثیر جنسیت در گفتمان، مطالعه موردی دو ترجمه معاصر قرآن. پژوهش زنان. دوره 5. شماره3، صص5-30.
بحرانی، ابن میثم. (2007). شرح نهج‌البلاغة ابن میثم، منامة: مکتبة الفخراوی. الطبعة الاول.
بخاری، ابوعبدالله؛ و محمد اسماعیل. (1981).صحیح البخاری. بیروت: دارالرائد العربی.
چپمن، شیوان. (1384). از فلسفه به زبانشناسی. ترجمه حسین صافی. تهران: انتشارات گام نو.
حسینی، عبدالزهراء. ( 1409ق). مصادر نهج‌البلاغة. بیروت: دار الزهراء.
حسینی معصوم، محمد؛ و عبدالله رادمرد. (1394). تأثیر بافت زمانی ـ مکانی بر تحلیل کنش گفتار، مقایسه فراوانی انواع کنش‏های گفتار در سوره‏های مکی و مدنی قرآن کریم. جستارهای زبانی، دوره 6، شماره3، صص 92ـ 65.
حیدری، محسن. (1381).حزب علوی و حزب اموی. قم: انتشارات اسلامی.
حمیدزاده گیوی، اکبر. (1395). شرح نهج‌البلاغة علی(ع). تهران: کوثر معرفت.
خرمی، مرتضی؛ و معصومه بابایی.(1390).شیوه حسابرسی در قیامت از منظر قران.فروغ وحدت. سال هفتم، شماره26، صص46-55.
دسترنج، فاطمه و محسن ذوالفقاری (1399)تحلیل ساختار سورۀ شمس بر مبنای نظریة کنش گفتار جان سرل. پژوهش‏های ادبی قرآنی. دوره8، شماره2(30)، صص 71-94.
دشتی، محمد. (1397). فرهنگ موضاعات کلی نهج‌البلاغة. تهران: فراموشی.
دشتی، محمد. (1382). ترجمه نهج‌البلاغة. قم: انتشارات پارسیان.
ذکایی، عبدالحسین؛ روح‌الله صیادی‌نژاد؛و عباس اقبالی (1399) تحلیل گفتمان نامه دهم نهج البلاغه بر اساس الگوی فرکلاف. ادب عربی، دوره 12، شماره2، صص 63-83.
روشنفکر، کبری؛ و دانش محمدی. (1388). تحلیل گفتمان ادبی خطبه‏های امام علی(ع) زینب (س). فصلنامه سفینه. سال ششم، شماره22، صص127-149.
سرل، جان‏آر. (1385). افعالگفتاری. ترجمه محمدعلی عبداللهی. تهران: نشر پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، چ2.
سیدی، حسین؛ و زهرا حامدی. (1391). تحلیل گفتمان آیات مربوط به قیامت در دو جزء آخر قرآن. پژوهش‏های قرآنی. سال18، شماره3، صص4-12.
شریفی، حدیث؛ و فواد نجم الدین. (1393). تحلیل نشانه شناختی گفتمانی سوره الرحمن. تفسیر و زبان قرآن.دوره 3، شماره 1، صص 72 ـ47.
صالح صبحی (2004)، نهج‌البلاغه. قاهره: دارالکتاب المصری. الطبعة الرابعة.
صفوی، کوروش. (1383). درآمدی بر معنی شناسی. تهران: سوره مهر.
فتوحی رودمعجنی، محمود. (1392). سبک شناسی: نظریه‏ها، رویکردها و روش‏ها. تهران: سخن.
فضائلی،سیدهمریم،و محمد نگارش. (1390). تحلیل خطبه 51 نهج‌البلاغة براساس طبقه‏بندی سرل از کنش‏های گفتاری. مطالعات اسلامی: علوم قرآن و حدیث. شماره پیاپی86،بهار و تابستان 1390؛ صص. 81-118.
قائمی‏نیا، علی‏رضا. (1390). معناشناسی شناختی قرآن. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
واقف زاده، شمسی. (1390). الادب الساخر انواعه و تطوره مدی العصور الماضیه. فصیله دراسات الادب المعاصر. سال سوم، شماره 12، صص 123-101.
یول، جورج.(1387). کاربردشناسی زبان. ترجمه محمد عموزاده و منوچهر توانگر. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‏ها(سمت).
 
Searl, J. (1969). Speech act: An essay in philosophy of language. Cambridge: Cambridge University press.
Searle, J., & D. Vanderveken (1985). Foundations of illocutionary logic. Cambridge: Cambridge University Press.