نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• طاهره افشار ¹
• محمد احمدی ²
• الهام ثباتی ¹

¹ گروه زبان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ایلام

² فارغ التحصیل کارشناسی ارشد دانشگاه ایلام

چکیده

پژوهش حاضر تلاشی است در راستای ترسیم مرز گویشی میان گونه‌های بانه ای و مکریانی از زبان کردی که با استفاده از منابع کتابخانه‌ای شامل پایان‌نامه‌ها، کتاب‌ها، مقالات و منابع اینترنتی و گردآوری داده‌های میدانی از طریق پرسشنامه‌هایی که در بین 80 نفر از گویشوران دو شهر بانه و سردشت(40نفر مرد و 40 نفر زن سن 55 تا 72 سال) به انجام رسیده است. بدین ترتیب که پس از گردآوری داده‌ها و آوانگاری آنها و با توجه به تفاوت‌ها و شباهت‌های میان این دو گویش در روستاهای حدفاصل شهرستان‌های سردشت و بانه مرز گویشی تعیین گردید. در نهایت نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که گویش بانه ای غیر از دو مورد مانند حذف واکه /d/ در افعال و تبدیل آن به واکه / y/ و همچنین پسوند wɑnə- در افعال آن هم در برخی از مناطق بانه نزدیکترین گویش به زبان کردی استاندارد می‌باشد. علاوه‌براین موارد در گویش مکریانی (مناطق سردشت) از آرایش واژگانی آزادتری در ترتیب فاعل و مفعول برخوردار بوده حال آن‌که در گویش سورانی چنین حدی از آزادی وجود ندارد. بنابراین با توجه به تفاوت‌های آوایی، واژگانی و نحوی در دو گویش‌های روستاهای مورد بررسی، مرز گویشی میان این‌دو منطقه، روستاهای کوخان، نجنه و منیجلان می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

• مرز گویشی
• زبان کردی
• گویش سورانی
• گویش مکریانی
• بانه
• سردشت

موضوعات

• گویش‌شناسی