فصلنامه زبان‌شناسی اجتماعی (علمی-پژوهشی)
زبان‌شناسی اجتماعی آن شاخه از زبان‌شناسی است که با زبان به عنوان پدیده‌ای فرهنگی و اجتماعی سر و کار دارد. زبان‌شناسی اجتماعی در زمینه زبان و جامعه به پژوهش می‌پردازد و با علوم اجتماعی به ویژه جامعه‌شناسی، ارتباطات انسانی و رسانه‌ای، روان‌شناسی اجتماعی، مردم‌شناسی و جغرافیای انسانی ارتباط نزدیکی دارد. ذیل این عنوان، همه مطالعات مربوط به زبان در بافت اجتماعی‌اش -یعنی زبان بدان گونه که مردم عادی در زندگی روزمره بدان تکلم می‌نمایند- قرار می‌گیرد.
طی چند دهة گذشته، مجله‌هایی در زمینة زبان و زبان‌شناسی منتشر شده است که در جای خود بس مهم و کارساز بوده است، لیکن، کمتر به مسائل زبان‌شناسی اجتماعی پرداخته شده است؛ از طرفی گستردگی این حوزه و وسعت دامنة کار و توجه استادان، پژوهشگران و دانشجویان به این مقوله، می‌طلبد فصلنامه‌ای تخصصی به پژوهش و ارائه دستاوردهای علمی در این زمینه توجه ویژه‌ای داشته باشد.
انتشار فصلنامه زبان‌شناسی اجتماعی، زمینه‌های مطالعه، پژوهش و گردآوری اطلاعات در خصوص رابطه میان زبان و جامعه را فراهم می‌سازد. این نشریه از تابستان سال 1395 منتشر می‌شود و فقط مقالاتی را منتشر می‌کند که به شیوهای علمی و روشمند دریکی از زمینه های زیر نوشته شده باشد:
- رابطه زبان و متغیرهای اجتماعی (سن،جنسیت،شغل،تحصیلات، طبقه اجتماعی و.....)
- مطالعات زبان، ارتباطات انسانی و رسانه‌ایی (مطالعات زبان رسانه‌های نوشتاری، رادیو و تلویزیون و ....)
- مطالعات زبان، فناوری جدید و فضای مجازی (اینترنت، تلفن همراه، شبکه‌های اجتماعی و ...)
- برخورد زبان‌ها، مطالعات دوزبانگی و دوزبانگونگی
- مطالعات زبان و هویت، زبان و فرهنگ
- برنامه‌ریزی زبان، سیاست‌های زبانی، نگرش زبانی
- جامعه‌شناسی آموزش و یادگیری زبان
- مطالعات گونه زبان معیار، زبان‌های محلی ، گویش‌ها و لهجه‌های محلی
- مطالعات جامعه‌شناسی زبان شهری
- مطالعات زبان و جهانی‌شدن
- مطالعات مردم‌شناسی زبان
- و کلیه موضوعاتی که به نوعی به رابطه زبان و جامعه می‌پردازد