با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتر ی زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.

2 استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ا یران

10.30473/il.2024.69821.1625

چکیده

میرزا علی خان ظهیرالدوله با پشتوانه جایگاه سیاسی در دربار قاجار و پایگاه اعتقادی در طریقت صفی‌علیشاهی و با ایجاد تشکیلات روشنفکری و آزادی‌خواهانه، از شخصیت‌های تأثیرگذار در جریان مشروطیت به شمار می‌رود. پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد تحلیل گفتمان فرکلاف، به دنبال پاسخ به پرسش های زیر است: نظم گفتمانی ایران عصر قاجاری چگونه در اشعار ظهیرالدوله بازتولید شده است؟ کردارهای گفتمانی اشعار وی بازتاب کدام‌یک از کردارهای اجتماعی است؟ و راهکار ظهیرالدوله برای برون‌رفت از گفتمان‌های حاکم چیست؟ نتایج نشان داد که کردارهای گفتمانی ظهیرالدوله با کردارهای اجتماعی دوره قاجار ارتباط مستقیم دارد؛ ساختار اجتماعی دوره قاجار در کارکردهای گفتمانی ظهیرالدوله با گزینش نام هایی مبتنی بر ارزش‌های بیانی بازتاب یافته و مشارکان در دو گروه دسته‌بندی شده‌اند: 1-گروه «مثبت» شامل خداوند، بزرگان دین و عرفان و شخصیت‌های مثبت؛ 2- گروه «منفی» شامل حاکمان ظالم، قدرتمندان زورگو، طبقات ناآگاه و ظلم پذیر جامعه. ظهیرالدوله با همراهی و همدلی با مردم، از جایگاه منتقد و ایده پرداز، تقابل گفتمانی ایجاد کرده است و راه رهایی از گفتمان حاکم را حرکت همگانی به سوی ستم ستیزی و آگاهی می‌داند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات