نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه زبان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ایلام
2 فارغ التحصیل کارشناسی ارشد دانشگاه ایلام
چکیده
پژوهش حاضر تلاشی است درراستای ترسیم مرزگویشی میان گونههای بانهای و مکریانی که بااستفاده از منابع کتابخانهای و گردآوری دادههایمیدانی از طریق پرسشنامههایی که در بین 80 نفر از گویشوران (40 نفر مرد و 40 نفر زن) توزیع شد، به انجام رسیده است. بدینترتیب که پس از گردآوری دادهها و آوانگاری آنها، به ترسیم مرزگویشی پرداختهشد. مشخصههای موردبررسی شامل تبدیل همخوان سایشیحلقیبیواک [ħ] به همخوان سایشیحلقیواکدار [ʔ]، حذف همخوانچاکنایی مابعد واکه و کششجبرانی واکه، تبدیل واکه پیشین کوتاهبسته [i] به واکه بلند [i:]، حذف همخوانلثوی [d] و جایگزینی با نیمواکه] [y، تبدیل واکه پیشینبسته [i]به واکهباز [æ]، حذف همخوانچاکنایی مابعد واکه، تبدیل هجای آغازین [yu] به [we]، تغییر نیمواکة [y] به واکة [e]، تغییر واکة [u] به نیمواکة [w]، تبدیل هجای آغازین از [ʔʊs] به[wæs]، درج وندتصریفی [-ə] به پایانۀ اسمی در جایگاه مفعول، کاربرد واژههای همسان و مطابقت ضمیرشخصی و عددها با کردیمعیار میباشد. در بررسیها مشخص شد که روستاهای نزدیک به شهر بانه به گویشبانهای صحبت میکنند ولی گونة زبانی روستاهای دوردستتر که در جایگاه بینابینی قرارداشته را میتوان تلفیقی از گونۀبانهای و مکریانی دانست. گویشوران روستاهای مجاور شهرستانسردشت نیز به گونۀ مکریانی تکلم میورزند، بههمینخاطر در این روستاها بهواسطۀ این مشخصهها، مرز گویشی مکریانی- بانهای تعیین گردید.
کلیدواژهها
موضوعات