نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• مریم حاجی محمد جعفر ¹
• حامد عبدی ²

¹ استادیار گروه زبانشناسی دانشگاه آزاد واحد تهران شمال

² استادیارگروه زبانشناسی،دانشکده زبانهای خارجی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال،تهران،ایران

چکیده

این مطالعه، راهبرد‌های نامگذاری شرکت‌های هواپیمایی ایرانی را از دریچه‌ی نام‌شناسی اجتماعی - شناختی بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه این نام‌ها، هویت فرهنگی، ارزش‌های ایدئولوژیک و چارچوب‌های اجتماعی شناختی را منعکس می‌کنند. این تحقیق با استفاده از رویکردی نام‌شناختی اجتماعی، 20 نام هواپیمایی را تجزیه و تحلیل کرده و آنها را به گروه‌های ملی-تاریخی، مذهبی-ایدئولوژیکی، جغرافیایی-منطقه‌ای و فراملی-ترکیبی دسته‌بندی کرد. یافته‌ها، یک ترجیح سلسله مراتبی را نشان داد که نام‌های جغرافیایی (35٪) غالب هستند و بر غرور منطقه‌ای و جذابیت گردشگری تأکید دارند و پس از آن نام‌های ملی-تاریخی (25٪) قرار دارند که هویت پیش از اسلام و پس از انقلاب ایران را تقویت می‌کنند. نام‌های فراملی-ترکیبی (40٪) تعادل راهبردی بین میراث محلی و قابلیت فروش جهانی را نشان می‌دهند، در حالی که نام‌های صریحاً مذهبی (5٪) کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند که نشان‌دهنده‌ی فاصله‌گیری عملی صنعت هوانوردی از پیام‌رسانی ایدئولوژیک آشکار است. این مطالعه با تحقیقات قبلی انجام شده در حوزه‌های مرتبط با نام شناسی اجتماعی - شناختی همسو است و نشان می‌دهد که چگونه نام‌های خطوط هوایی به عنوان نقاط تلاقی پویای حافظه فرهنگی، برجستگی شناختی و عمل‌گرایی اقتصادی عمل می‌کنند. نتایج، تنش بین سنت و جهانی شدن را برجسته می‌کند.

کلیدواژه‌ها

• نام شناسی
• نام‌شناسی اجتماعی- شناختی
• راهبرد‌های نامگذاری
• خطوط هوایی
• هویت فرهنگی
• زبان‌شناسی اجتماعی

موضوعات

• زبان‌شناسی اجتماعی