ارباب، سپیده. (1391). «بررسی و طبقه‌بندی دشواژه‌های رایج فارسی در تداول عامه»، نشریة پژوهش‌های زبان‌شناسی تطبیقی. س2. ش. 4، 1.
باطنی، محمدرضا. (1387). مسائل زبان‌شناسی نوین. تهران: نشر آگاه. چاپ پنجم.
ساروخانی، باقر. (1392). جامعه‌شناسی ارتباطات. تهران: انتشارات اطلاعات. چاپ بیست و هشتم.
شریفی، شهلا و دارچینیان، فهیمه (الهام). (1388). «بررسی نمود زبانی تابو در ترجمه به فارسی و پیامدهای آن»، مجلة تخصصی زبان‌شناسی و گویش‌های خراسان. دانشکدة ادبیات و علوم انسانی مشهد. دورة 1، ش 1. صص 127-141.
شکیبا، نوشین. (1386). «تأثیر بافت اجتماعی بر کاربرد دشواژه در گفتار زنان و مردان تهرانی». مجلة زبان و زبان‌شناسی. دورة 3. ش 2. صص 141 -152.
فروید، زیگموند. (1351). توتم و تابو. ترجمة محمدعلی خنجی. تهران: انتشارات طهوری.
مدرسی، یحیی. (1393). درآمدی بر جامعه‌شناسی زبان. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و فرهنگی. چاپ چهارم.
Allan, Keith. & Burridge, Kite. (2006). Forbidden Words: Taboo and theCensoring of Language. Cambridge.lssons.
Bolton, Kingsley. & Hutton, Christopher. (1995). “Bad and Banned Language”. Language in Society. 24, 2, 159-186.
Britannica World Language Dictionary. Philip. W. Goetz. (ed) (1994).Chicago:Frunk & Wagnalls Co. (15thed). Vol. 11: 483-484.
Henderson, J. A. (2007). What’s in a Word. University of Edinburgh, Unpublished M. A Thesis.
Hughes, Geoffrey. (1998). Swearing: A Social History of foul language, Oaths and Profanity in English. Oxford: Black well.
Jay, Timothy. (2003).The Psychology of Language. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Pease, Allan. (1988). Body language: How to read other’s thoughts by their gestures. London: Sheldon.
Pool, Stuart. (1999). An Introduction to Linguistics. London: Palgrave Macmillan Press.
Swan, Michael. (1980). Practical English Usage.
Oxford: Oxford University Press.
Timothy, Jay.(1992). Cursing in America. The Netherlands: John Benjamins North America Publishing Company.
Wardhaugh, Ronald. (2992). An Introduction to Sociolinguistics. (2nd .ed). Oxford: Basil Blackwell.
)