با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار زبان‏شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

چکیده

نقش‌نماهای کلامی شامل دسته‌ای از واژه‌ها یا عناصر زبانی‌ هستند که سبب برقراری ارتباط میانزنجیره‌های گفتار می‌شوند، بی‌آنکه نقشی در مفهوم معناشناختی آنهاداشته باشند. فریزر (2009) نقش‌نماها را به سه دستۀبسطی، استنباطی و تقابلی طبقه‎بندی کرده است.فریزر در میان انواع نقش‌نماها، and (و)، but (اما) و so (بنابراین) را، که در زبان انگلیسی از فراوانی بیشتری برخوردارند، به عنوان نقش‎نماهای اولیه در نظر گرفته است. در این پژوهش به بررسی انواع نقش‌نماهای مطرح‌شده از سوی فریزر، به ویژه نقش‌نماهای اولیه و فراوانی آنها، در زبان فارسی محاوره‌ای پرداخته‌ایم. داده‌های پژوهش از دادگان مکالمۀ تلفنی فارسی بزرگ به‌دست‌ آمده است. 30 مکالمه به مدت 10 ساعت و 36 دقیقه با موضوعات مختلف انتخاب شده‌اند و بر اساس دیدگاه فریزر (2009)، انواع نقش‌نماها در آنها بررسی و طبقه‌بندی شده‌اند. نتایج نشان داده است که نقش‌نماهای و، ولی و بعد از فراوانی بیشتری برخوردارند و می‌توان آنها را نقش‌نماهای اولیه در فارسی محاوره‎ای در نظر گرفت. همچنین، اصطلاحات دیگری در زبان فارسیمحاوره‌ایکاربرد دارند که از ترکیب دو نقش‌نما به دست آمده‌اند، مانند ولی خب. گرچه این اصطلاحات در انگارۀ فریزر مطرح نشده‌اند، اما در فارسی کاربرد نسبتاً گسترده‌ایدارند که می‌توان آنها را نقش‌نماهای مرکب نامید.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

آرام، یوسف و مهرداد مشکین فام (1396). بررسی گفتمان‌نماهای تأکیدی در زبان فارسی با تکیه بر سه فیلم تلویزیونی. زبان فارسی و گویش‌های ایرانی، سال دوم، دورۀ اول، شمارۀ پیاپی 3، 41-63.
آرام، یوسف و مهرداد مشکین فام (1397). بررسی پیکره‌بنیاد گفتمان‌نمای «خُب» در زبان فارسی. زبان‌شناسی اجتماعی، دورۀ 1، شمارۀ 3، پیاپی 3، 9-21.
انوری، حسن و حسن احمدی گیوی (1370). دستور زبان فارسی. تهران:انتشارات فاطمی.
ذوقدار مقدم، رضا و محمد دبیرمقدم (1381). نقش‎نماهای

 
گفتمان، مقایسۀ نقش‎نمای but در زبان انگلیسی با نقش‌نمای امّا در زبان فارسی. پژوهش زبان‌های خارجی، شمارۀ 12، 55-76.
غیاثیان، مریم سادات و حکیمه رضایی (1393). بررسی نقش‎نماهای کلامی فارسی در مکالمات دو زبانه‌های ارمنی- فارسی. زبان شناخت. سال پنجم، دورۀ 9، شمارۀ اول، 125-147.
مقدم کیا، رضا (1383). «بعد»، نقش‎نمای گفتمان در زبان فارسی. نامۀ فرهنگستان، دورۀ 6، شمارۀ 3، 81-98.
 
Al Rousan, R., Al Harahsheh, A., & Huwari, F. (2020). The pragmatic functions of the discourse marker “Bas” in Jordanian spoken Arabic: Evidence from a corpus. Journal of Educational and social research, 10(1), 130-142.
Brinton, L. J. (1996). Pragmatic markers in English: Grammaticalization &discourse functions. Berlin: Mouton De Gruyter.
Fraser, B. (1996). Pragmatic markers. Pragmatics,6(2),167-190
Fraser, B. (1999).What are discourse markers? Journal of Pragmatics, 31, 931-952.
Fraser, B. (2006). Toward a theory of discourse marker. In:K. Fischer (Ed.), Approaches to discourse particles(pp. 189-204). Amsterdam: Elsevier.
Fraser, B. (2009). An account of discourse markers. International Review of Pragmatics, 1, 293-320.
Hansen, M. (1998). The function of discourse particles. Amsterdam: John Benjamin.
Qianbo, L. (2016). A case study on the pragmatic use of discourse markers. Canadian Social Science,12(11), 106-113.
Schiffrin, D. (1987). Discourse markers. Cambridge: Cambridge University Press.
Sun, W. (2013). The importance of discourse markers in English learning and teaching. Theory & Practice in Language Studies,3(11), 2136-2140