سیاستهای زبانی
ساحل کمالی صدر؛ آتوسا رستم بیک؛ یحیی مدرسی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی نگرش فارسیزبانان ساکن کرج به گونههای غیرمعیار زبان فارسی، با سنجش توانایی تشخیص گونههای محلی زبان فارسی شامل آبادانی، افغانی، شیرازی، کرمانی و یزدی، از منظر گویششناسی ادراکی انجام شده است. اهمیت چنین پژوهشی در نقش آگاهی از نگرش گویشوران به تنوعهای زبانی در موفقیت برنامهریزی زبان است. متغیرهای ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی نگرش فارسیزبانان ساکن کرج به گونههای غیرمعیار زبان فارسی، با سنجش توانایی تشخیص گونههای محلی زبان فارسی شامل آبادانی، افغانی، شیرازی، کرمانی و یزدی، از منظر گویششناسی ادراکی انجام شده است. اهمیت چنین پژوهشی در نقش آگاهی از نگرش گویشوران به تنوعهای زبانی در موفقیت برنامهریزی زبان است. متغیرهای ثابت پژوهش سن، جنسیت و تکزبانه یا دوزبانه بودن آزمودنیها هستند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامهای محققساخته است که اطلاعات فردی، تشخیص گونۀ زبانی و نگرش زبانی را دربردارد. نمونۀ مورد بررسی شامل 218 دانشجوی 18 تا 50 سال ساکن کرج است. نمونهگیری از دانشگاههای در دسترس به روش تصادفی از میان دانشجویانی انجام شد که که زبان فارسی معیار، زبان ارتباطی اصلی آنان بود. یافتهها نشان میدهد آزمودنیها در تشخیص گونۀ یزدی موفقتر بودهاند. آزمودنیها در توصیف گونههای زبانی مختلف از صفات مثبت و منفی متفاوتی استفاده کردهاند و درصد صفات منفی مربوط به گونۀ افغانی بیشتر از سایر گونهها است. کمترین درصد مؤلفههای نگرشی مانند صمیمیت، تحصیلات و تشخص به گونههای افغانی و کرمانی مربوط است. متغیرهای اجتماعی سن و جنسیت بر نگرش فارسیزبانان دربارۀ گونههای مورد بررسی تأثیر معناداری دارند.