حسنزاده، علیرضا، ژیلا مشیری و خدیجه امامی (۱۳۹۴). همایش ملّی مردمشناسی مرگ و زندگی. تهران: پژوهشکدۀ مردمشناسی.
دبیرمقدم، محمد، فاطمه یوسفیراد، ویدا شقاقی و سید محمود متشرعی (۱۳۹۷). زبانشناسی شناختیاجتماعی: رویکردی نوین به معنا و تنوعات زبانی. زبانشناسی اجتماعی. دورۀ ۲، شمارۀ ۲، ۲۰-۲۹.
ذوالفقاری، حسن (۱۳۸۹). فرهنگ بزرگ ضربالمثلهای فارسی. جلد اول. چاپ دوم. تهران: معین.
رضاپور، ابراهیم (۱۳۹۶). نقش ایدئولوژی در ساخت و گزینش استعارۀ مفهومی مرگ در اشعار احمد شاملو و فریدون تولّلی از منظر نظریّۀ گفتمانی استعاره. مجلّۀ زبانشناسی و گویشهای خراسان. سال نهم. شمارۀ ۲. پیاپی ۱۷، ۸۱-۱۲۰.
زندی، بهمن و بهزاد احمدی (۱۳۹۵). نامشناسی اجتماعی - شناختی؛ حوزۀ نوین مطالعات میانرشتهای. فصلنامة مطالعات میانرشتهای در علوم انسانی. دورۀ نهم، شمارۀ ۱، ۹۹-۱۲۷.
شریفیمقدم، آزاده (۱۳۹۸). توجیه تقابلهای استعاریِ حوزۀ مفهومی مرگ در قالب نظریۀ تصویرگونگی. مجلۀ زبانشناسی و گویشهای خراسان. سال یازدهم، شمارۀ ۱، ۲۸۷-۳۱۱.
صادقیتحصیلی، طاهره و داوود رضا کاظمی (۱۳۹۷). بررسی استعارۀ مفهومی مرگ در آثار مجید زمانیاصل. پنجمین
همایش متنپژوهی ادبی نگاهی تازه به سبکشناسی، بلاغت، نقد ادبی. تهران: هستۀ مطالعات ادبی و کتابخانۀ ملّی جمهوری اسلامی ایران. ۱۷ اردیبهشت، ۲۲۰-۲۳۸.
صفوی، کورش (۱۳۷۹). درآمدی بر معنیشناسی. چاپ اوّل. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی، حوزۀ هنری.
عبّاسی، زهرا و امین خسروی (۱۳۹۶). بررسی مفهوم تکاملی مرگ در اشعار مولانا براساس نظریّۀ استعارۀ شناختی مدل فرهنگی استعارۀ زنجیرۀ بزرگ. دوفصلنامۀ علمی - پژوهشی ادبیّات عرفانی دانشگاه الزّهرا (س). سال نهم. شمارۀ ۱۷، ۷- ۲۹.
عبّاسی، مریم، پرویز فیضی و علیرضا حسنزاده (۱۳۹۵). انسانشناسی مرگ: همایش ملی مردمشناسی مرگ و زندگی. تهران: پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری.
فرخزاد، فروغ (۱۳۸۳). مجموعۀ اشعار. تهران: شادان.
مدرسی، یحیی و شراره مظفری (۱۳۹۷). تأثیر نگارش گویشوران بر کاربرد تنوعات گونهای زبان فارسی در استان فارس: پژوهشی اجتماعی - شناختی. فصلنامة زبانشناسی اجتماعی. دورۀ ۲، شمارۀ ۱، ۲۲-۵۰.
مقیاسی، حسن و مهدی مقدّسینیا (۱۳۹۰). مقایسهای میان مکانیزمهای استعاری زبان عربی در تبیین مفهوم مرگ و شهادت. همایش ملّی فرهنگ ایثار و شهادت (صص ۱-۱۴). قم: دانشکدۀ اصول دین.
مولانا جلالالدین محمد رومی بلخی (۱۳۸۶). کلیّات شمس تبریزی. تصحیح بدیعالزّمان فروزانفر، جلد اوّل، تهران: طلایه.
نوروزی، علی و یسرا رابحی (۱۳۹۱). بررسی تطبیقی تصویر مرگ در شعر فروغ فرّخزاد و نازکالملائکه. هفتمین همایش بینالمللی انجمن ترویج زبان و ادب فارسی. گردآورنده: ایران نعمتزاده. تهران: دانشگاه علّامه طباطبایی. ۱۵-۱۷ شهریور. ص ۷۵۴.
Agha Golzadeh, F. & Pourebrahim, Sh. (2013). Death metaphor in religious texts: A cognitive semantic approach. International Journal of Humanities. 20(4), 61-78.
Bybee, J. (2007). Frequency of use and the organization of language. Oxford: Oxford University Press.
Deignan, A. (2005). Metaphor and corpus linguistics: converging evidence in language and communication research. Amsterdam/ Philadelphia: John Benjamin Publication Company.
Grady, C. (2007). Metaphor. In D. Geerartes and H. Cuykens (Eds.) The Oxford handbook of cognitive linguistics. (pp: 188-215). Oxford: Oxford University Press.
Kristiansen, G. & R. Dirven (Eds.) (2008).
Cognitive sociolinguistics: Language variation, cultural models and social systems. Berlin, New York: Mouton de Gruyter.
Kövecses, Z. (2005). Metaphor in culture: universality and variation. Oxford: Oxford University Press.
Kövecses, Z. (2010). Metaphor: A practical introduction. Cambridge: Cambridge University Press.
Lakoff, G. & Johnson, M. (1980). Metaphors we live by. Chicago: The University of Chicago Press.
)